Leden GS stellen zich voor: Sjaak Simonse
Volmondig gaven de nieuwe leden van Gedeputeerde Staten vlak voor de zomer hun woord aan heel Flevoland. In de rubriek ‘Veelbelovende Voortrekkers’ leggen zij hoofd voor hoofd uit wie zij zijn, waar zij voor staan en waar zij in geloven. Op alle gestelde vragen geven zij een eerlijk antwoord. Als politicus en als persoon.
Bent u hier op uw plek?
Meneer Simonse, u bent een buitenmens. Een man uit het veld. Als voormalig oliehandelaar doorkruiste u dag na dag de hele provincie aan de keukentafel in gesprek te gaan met ondernemers. Die keukentafel heeft u nu ingeruild voor een bestuurskamer op de vierde verdieping van het provinciehuis. Bent u hier op uw plek?
''Tja, dat wilde ik zelf ook graag weten toen ik begon. Als vrije vogel vreesde ik zelfs een beetje dat ik me opgesloten zou voelen. Maar toen ik voor deze functie werd gevraagd, heb ik wel onmiddellijk ‘ja’ gezegd. Vanuit het sterke geloof dat deze verantwoordelijkheid als een roeping op mijn weg is gebracht. Die weg wil ik gaan. In het vertrouwen dat ik gezegend zal worden. Gelukkig blijk ik het werk ook echt enorm leuk te vinden.''
Hoe blijft u zichzelf als bestuurder?
Ook in de twaalf jaar dat u Statenlid bent geweest, bewoog u zich als een oliemannetje tussen de partijen door. Maar tegenwoordig bent u geen eenling meer. Hoe blijft u zichzelf als bestuurder?
''Ik maak nu inderdaad deel uit van een team van gelijkgezinden. Ondanks de verschillen van mening die we hadden en houden, weten we elkaar uitstekend te vinden. Onze partijen zijn niet leidend meer, want we dragen met elkaar de verantwoordelijkheid voor een gezamenlijke taak. Ook als we kritische vragen krijgen.
Hoewel we de thema’s onder elkaar hebben verdeeld, grijpen die onderdelen allemaal heel mooi in elkaar. Het idee dat ik als bestuurder een afzonderlijk dossier onder mijn hoede neem, heb ik al heel snel achter me gelaten. Zelf wil ik wel graag duidelijk zijn en samen met de anderen meters maken. Is dat specifiek? Nee. Maar het is wel de stijl van Sjaak.''
Gezien uw dossiers blijft u in ieder geval met uw voeten in de klei staan?
''Zeker. Ik houd me onder meer bezig met bodemdaling. Een onderwerp dat me ook als Statenlid altijd zeer aan het hart ging. De komende tijd wil ik in ons beleid dan ook echt graag vooruitgang boeken. Op korte termijn zou je bij Schokland bijvoorbeeld pompen kunnen plaatsen die de ergste nood tegengaan.
Maar we moeten ook naar de lange termijn kijken, want dat is in het verleden te vaak vergeten. We moeten verschillende sporen naast elkaar leggen en dan een keuze maken. Misschien voor andere teelten, misschien voor bedrijfsverplaatsing. In die complexe keuze wil ik graag heel duidelijk zijn. Want de betrokkenen kijken naar mij en ik wil me samen met mijn collega’s voor hen inzetten.''
Maar hoe kan een bestuurder nog meer toenadering zoeken tot de inwoners?
Eén van de belangrijkste strategische plannen die de provincie voor de komende jaren heeft gepresenteerd, heet ‘Over de Brug Komen’. U lijkt al een aardig eindje onderweg. Maar hoe kan een bestuurder nog meer toenadering zoeken tot de inwoners?
''Ik hoop alle Flevolanders met een open houding tegemoet te treden. Juist ook omdat de kloof tussen burger en overheid tegenwoordig zo groot lijkt te zijn. Die kloof kunnen wij niet eigenhandig dichten, maar we kunnen de afstand wel verkleinen. Daar hebben we verschillende instrumenten voor. Dan denk ik bijvoorbeeld aan een burgerpanel, waarbij een wisselende groep van inwoners heel gericht bij de besluitvorming betrokken wordt.''
Dus u zit straks gewoon weer in Flevoland aan de keukentafel?
''In ieder geval blijf ik niet binnen zitten. Toen ik gisteren na een afspraak in Den Haag over de Stichtse Brug reed, voelde ik net zoals altijd dat ik weer kon ademen. Dit is het land van mijn vader en mijn opa. Een land dat mij lief is. Ik sta hier op de schouders van mijn voorgeslacht. Hier wil ik nooit meer weg. Voor dat Flevoland maak ik me graag sterk.''
(Bron: Provincie Flevoland)
