Schriftelijke vragen over PFAS Oostervaart
Op 25 november hebben de fracties van CDA, Leefbaar Lelystad en PvdA schriftelijke vragen gesteld aan het college, die volgens de gegevens van de gemeenteraad op 18 december de beantwoording aan de fracties heeft ‘verzonden’. Hierbij ging het over de vervuiling door afgedankte brandblussers.
PFOS Meerkoetentocht
Eerder heeft het Waterschap Zuiderzeeland laten weten dat de hoge concentraties aan PFOS in de Meerkoetentocht afkomstig zijn van het brandblusoefenterrein aan de Talingweg. Dit heeft het Waterschap gehaald uit het bronnenonderzoek.
Tot 1995 zijn blusoefeningen uitgevoerd op dit voormalige oefenterrein, waarbij het toenmalig gebruikte blusschuim veel PFOS bevatte. De stof PFOS is sinds 2011 verboden in blusschuim.
Verwerken van brandblussers
In augustus kwam er een bericht over een kort geding dat de buurman van de Eerste Lelystadse Schroothandel (E.L.S.) had tegen dit laatste bedrijf. Er zou gemeld zijn dat bij de verwerking van brandblussers schadelijke stoffen vrijkomen.
Daarom was de buurman naar de voorzieningenrechter gestapt. Echter deze rechter heeft aangegeven dat er meer onderzoek nodig is, om te kunnen beoordelen of er inderdaad gevaarlijke stoffen vrijkomen.
Dossier linking
Natuurlijk is er een grote afstand tussen de twee plaatsen (2 dossiers), maar het blijft opvallend dat het Meerkoetentocht-dossier spreekt over PFOS en brandblussers en het Oostervaart-dossier over PFAS en brandblussers.
PFOS is een lid van de PFAS-familie en hemelsbreed kunnen de beide locaties best een afstand hebben, maar ze staan wel via kleine en grote sloten met elkaar in verbinding. Daarnaast is de brandblusser de koppelingsfactor.
Fracties stellen vragen over 2e dossier
Volgens de fracties heeft de rechter een duidelijke uitspraak gedaan, waarbij E.L.S. geen enkele reststof mag laten ontsnappen. Nu zou de omgevingsdienst - volgens de stellers van de vragen - niet willen handhaven op de uitspraak van de rechter.
Volgens de beantwoording van het college zou de omgevingsdienst strikt juridisch gezien geen partij in de procedure zijn. Tevens zou bij het verwerken van de brandblussers technisch gezien - volgens het college - het niet mogelijk zijn om een zero emissie uitstoot te kunnen halen.
Daarnaast zou de omgevingsdienst ook een andere conclusie hebben getrokken over de handhaafbaarheid van uitstoot en is het daarom ook niet eens met de uitspraak vastgelegd in het arrest.
Daarnaast wordt aangegeven dat PFAS houdend afvalwater niet - volgens de beantwoording - kan worden aangemerkt als een gevaarlijke stof volgens de milieuwet. Dit afvalwater ontstaat bij het shredderen van de brandblussers.
Tevens geeft het college aan dat de hoeveelheid PFAS die in een schuimbrandblusser zit dusdanig laag zou zijn, dat het percentage PFAS in het afvalwater niet boven de grens uitkomt die het afvalwater als gevaarlijke (afval) stof zou classificeren.
De vragen van de fracties en de antwoorden van het college zijn te vinden op de pagina van de gemeenteraad. De vraag is dat er in de beide dossiers van andere opvattingen wordt uitgegaan of dat men de dossiers anders bekijkt.
(Bronnen: Gemeenteraad Lelystad, Eerste Lelystadse Schroothandel, lelystad.nieuws.nl)
