En de vraag is dan welke mijlpaal dat het is, of het nieuwe aantal inwoners voor Lelystad, 80.000 of de nieuwe burgemeester. Nu staat het voor een ieder natuurlijk vrij om in het dossier ‘Een nieuwe mijlpaal voor Lelystad’ zijn of haar keuze te maken, en ik wil het ook helemaal niet weten wat de keuze is geworden, maar voor mij zijn beide zaken van groot belang.
Jaren geleden woonde ik in de buurt van het Lelycentre en best heel aardig, moet ik zeggen. Ik heb ook heel vaak genoten om even snel een raspatatje te halen of een visje in het winkelcentrum. Ik geloof dat de wijk de Zuiderzeewijk heet. Nu ben ik er al heel lang niet meer in de wijk geweest en ben ik weer eens gaan spitten op het internet en dan zie je toch wel heel opvallende zaken.
Op de site allecijfers.nl kan men de gegevens weer terughalen, als ze even uit de gedachten zijn verdwenen, zoals bij mij.
Eén van de opvallende zaken was bijvoorbeeld de burgerlijke staat van de bevolking van de wijk. Volgens de site was op 1 januari 2020 58% ongehuwd en dat is een flink aantal. Daarnaast werd aangegeven dat 12.4% gescheiden was.
Het volgende opvallende punt is het gemiddeld inkomen van de bevolking van de wijk en dan blijkt dat de wijk eigenlijk vrij laag scoort op de lijst van gemiddeld bruto jaarinkomen van de stad.
Maar ik moet wel zeggen dat ik – toen zeker – het gevoel had dat ik aardig woonde. Een huis met drie verdiepingen, een afgesloten tuin met veel zon en een terras op de bovenste etage waar het vooral ‘s avonds en vroeg in de nacht heerlijk vertoeven was.
Een ander overzicht van de site was de indeling naar afkomst. En dat loop ik te onmiddellijk te steigeren, alsof het van belang is waar je vandaan komt. Eén ieder die er woont, heeft een Nederlands paspoort, neem ik aan, en is dus Nederlander. In de overzichten staat ook niet of er Brabanders in de wijk woonde. Er heeft in ieder geval er wel één gewoond, ja … ik.
Daarna heb ik op twee plaatsen in Lelystad gewerkt. In eerste instantie op het toenmalige CDI op de Houtribweg, waarbij ik ondertussen probeerde een eigen zaak op te zetten, wat niet gelukt is. Na een tijdje niets gedaan te hebben en een paar keer verhuisd, ben ik bij het ziekenhuis een zes maanden aan de slag gegaan. Ruim in de tijd voordat het een onderdeel van de MC-groep zou worden.
Het voordeel van de wijk vond ik altijd, dat aan de andere kant van de Houtribdreef het Stadspark lag. Lekker op je gemak door het park lopen, genieten om verderop weer in het Lelycentre uit te kunnen komen.
Lelystad heeft haar mijlpaal van 80.000 inwoners bereikt, maar ik had al veel eerder een mijlpaal in Lelystad.
