Soms komen een aantal dingen zomaar vanzelf bij elkaar. En je weet niet hoe het komt. Zo kreeg ik een melding over Buitenhof en de gast i.v.m. mondkapjes. Nu had ik al een tijd niet meer gekeken naar Buitenhof. Het was net of ze juist een andere richting kozen, dan ik altijd gewend was.
Maar ja, het bloed kruipt waar het niet kan. Dus maar weer eens kijken. Nu had ik natuurlijk ook wat geschreven over die mondkapjes, mede gezien dat ik uit de medische wereld afkomstig ben. Tevens gezien het gehele verhaal wat er achter zat. Een directeur van een stichting die via, via, toch geld verdiende aan een hele grote deal. En van alles is daarbij gegaan zoals u en ik het niet zouden hebben verwacht.
Maar goed, ik zag de aankondiging van Buitenhof. En ik had eerder deze week al een flinke knauw opgelopen bij een ander praatprogramma. Hierbij ging de gastheer nogal vrij hard tekeer tegen een gast aan tafel. Daar zal u al het een en het ander over gehoord hebben.
Vliegen
Bij Buitenhof kwam als eerste de directeur-generaal van Schiphol en die kwam natuurlijk een warm pleidooi houden voor Lelystad Airport. En daar zit ik op te wachten. Het schijnt zo te zijn dat bepaalde vakantievluchten via Lelystad Airport moeten gaan vliegen. Aangezien mijn schoonfamilie in het buitenland woont, denk ik dat het voor mijn vrouw en mij best wel goed zal uitkomen als we zouden kunnen vliegen vanaf Lelystad.
Gewoon even de bus nemen, koffers uit de bus, naar het toestel en hup lekker naar Marokko. Dat zie ik best wel zitten. Ik weet niet of u vaak vliegt, maar ik heb al van alles meegemaakt. Zoals een dag en een nacht op Brussel moeten wachten, vertragingen, drukte al om en ga zo maar door. En dan de tocht dwars door het gebouw om naar je vliegtuig te kunnen. Ik heb altijd het gevoel dat ons vliegtuig bij de laatste pier staat.
Dus nu maar wachten of Lelystad een verbetering zal geven en of het doorgaat.
Lezen
Nu ben ik op school altijd gek van lezen geweest. Boeken verslonden, maar in de Google tijd en het mobiel tijdperk is dat toch wel minder geworden. En dat vind ik best wel jammer. Maar het gaat natuurlijk om tijd te hebben om überhaupt wat te kunnen lezen.
Op school moest je een aantal boeken lezen, je moest een boekenlijst samenstellen. En dat waren nogal wat boeken. Zo was er het boek Erik of het klein insectenboek van Godfried Bomans. Heerlijk om te lezen.
Daar had Adriaan van Dis het over, over dat kinderen steeds minder lezen. Tja, hoe zou dat nu komen. Vele kinderen hebben een mobiel en denken niet meer na over een boek. Andere kinderen hebben het geld niet voor een mobiel en zullen daarom ook niet zo vaak naar een boek grijpen.
En juist die laatste groep is waar ik toch wel interesse in heb. We moeten gezinnen uit de lagere inkomensklassen beter helpen. Zo’n voorbeeld als het Buurtkastje – maar kan ook Bibliotheekkastje – en de Voedselbank spreekt men wel aan. Het voorbeeld van Ger Koreman heb ik in ieder geval doorgegeven aan de Voedselbank.
Geld
En dan kom je meteen bij het derde onderwerp en dat is het verhaal van een CDA-prominent, een ondernemer die geld heeft verdiend met de levering van 40 miljoen mondkapjes. Hoe ik hierover denk, ga ik hier niet vertellen. Laat ik het kort zeggen, ik ben niet blij met zulke werkzaamheden. In mijn medische tijd heb ik zowat dagelijks telefoontjes gehad over materialen die aangeboden werden. En de gegevens zijn apart gearchiveerd, voor het geval dat.
Wat meneer nu gaat doen, is nog niet helemaal duidelijk. Ik vraag me wel af wat er gebeurd is met die mondkapjes, want er zijn ook andere geluiden hierover.
Het is vreemd, dat het vliegen, het lezen en geld verdienen zomaar ineens bij elkaar kwamen in één praatprogramma. Onderwerpen die me bezighouden.
